Film en ontwikkelaar:
Wephota NP22 100ASA film in Moersch Tanol 1+1+100. Continue rotatie in een Jobo CPE II ter verhoging van het contrast.
Door het gebruik van een 'tanning' ontwikkelaar (bruine inkleuring van het negatief) en de aangepaste ontikkeltijd, hou ik (nog steeds tot mijn eigen verbazing) toch veel detail in de hoge lichten over. Het afdrukken van de foto's op MG papier vraagt dan wel wat meer werk.
Bij het afdrukken, zijn dag 2 t.m. 5 gepreflashed.
Ik hoop deze reeks ooit in pt/pd af te drukken.
Opname: net geen 1/1 schaal. Gemaakt met een klassieke Symmar 300mm, gelukkig heeft mijn camera een balg van 770mm. Ik maakte per dag 2 opnames: eentje bij f5.6 en eentje bij f22. Alleen voor dag 5 heb ik de f5.6 versie gekozen.
Achtergrond:
deze was niet egaal zwart maar het was wel mijn intentie om deze bij het afdrukken zodanig door te drukken dat er buiten de bloem niets in het beeld te zien is.
Dat de restruimte geen betekenis heeft, moet ik even tegenspreken. Ik wou hetzelfde camerastandpunt behouden en de grotere leegheid die daardoor ontstaat, benadrukt zo ook het verschrompelen van de bloemen.
Daarom vind ik het ook belangrijk dat de beelden als reeks voorgesteld worden en niet als individuele beelden. Anders had ik enkel dag 1 en misschien ook dag 2 overgehouden en de rest van de opnamen weggegooid.
Het bloemstukje is een werkje van mijn vriendin. Het betreft een loden bandje dat enkel rond de bloemen zit. De stengels zitten gewoon in een vaas.
Het werk van Sally Man ken ik niet zogoed, wel Imogen Cunningham.
Alvast bedankt voor de commentaren.
G