@obelix: het is ten eerste gewoon leuk om vanaf het belichten van een negatief het ganse proces onder controle te hebben. De bedoeling bij mij is niet om een beeld er 'oud' te laten uitzien, maar om het op de best mogelijke manier te laten spreken. Persoonlijk gaat mijn voorkeur voor de Amaryllis reeks nog steeds uit naar een glanzende barietversie.
Ik had vroeger al achter de geheimen van gomdruk gejaagd, maar daar nooit een degelijk resultaat mee behaald, of eerder: niet het resultaat dat ik beoogde. pd/pt brengt me er wel dichterbij. Ik zou graag enkel nog een hogere d-max willen bereiken... Kerik Kouklis heeft me er trouwens al op gewezen dat dit wenselijk is.
Het is ook niet voor ieder soort beeld geschikt en zal zeker ook niet iedereen aanspreken. Vergelijk het met de keuze van een 'normaal' barietpapier: het ene beeld spreekt beter vanop een bruingetint glanzend warmtonepapier, een ander beeld heeft dan weer baat bij een matte cooltone of een toning in sepia, goud, koper, noem maar op...
Variatie moet er zijn, en net dat maakt onze bezigheid zo interessant ... voor onszelf ;-)
Persoonlijk ben ik trouwens geen liefhebber van het uitzicht van een cyanotypie terwijl anderen erbij zweren.
Ik denk ook niet dat een drukbezocht winkelcentrum er goed zou uitkomen
G